Featured

วันจันทร์ที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2559

อุปสรรคทั้งหลายที่เกิดขึ้น !!

ที่จริงแล้ว อุปสรรคทั้งหลายที่เกิดขึ้น มันเล็กน้อย !!

  แต่เพราะเราไปเอาแว่นขยายส่อง     เหมือนส่องมดขยายใหญ่จนนึกว่า มดมันจะกินหัวเราได้แล้ว  น่ากลัวจัง  ความจริงเป็นเพราะเราสร้างจินตนาการ  ขยายความคิด  วิตกกังวล  จิตหยาบ  ภาษาอารมณ์เข้าแทรก  จึงขยายความทุกข์ไปใหญ่โต 


 “ความน้อยใจ  ทำให้ขยายความทุกข์”  ความน้อยใจ  คือ  ความสุขที่อยู่ในใจมันเหลือนิดเดียว  ติดก้นแก้ว  ใจเหลือน้อย  แห้ง  ระวัง!  อย่าให้เกิดความน้อยใจขึ้นมาเป็นอุปสรรค  ทำไมเราไม่มองเป้าว่า 

 ภายในศูนย์กลางกายมีหลายอย่างที่น่าศึกษา  ทำไมเรายังไม่เห็น  เพราะอะไร (เรามีโอกาสที่จะศึกษาได้ รู้ได้  ต้องทำอย่างไรจึงจะเข้าถึง)  แต่เรากลับไปให้โอกาสฟุ้งซ่านอยากได้  อยากมี  อยากเป็นแทนที่

 เพราะฉะนั้น  จงให้โอกาสแก่ตัวเอง  ศึกษาธรรมะในเวลาที่ร่างกายยังแข็งแรง  สดชื่น  อย่าไปให้โอกาสแก่สิ่งอื่นแทน  ต้องระวังมาก ๆ นะ

คุณครูไม่ใหญ่
วันอังคารที่ ๑๕ พฤศจิกายน  ๒๕๓๗

ทำไมจึงตั้งชื่อว่า..วัดพระธรรมกาย?

คำว่า “พระธรรมกาย” เป็นกายตรัสรู้ธรรมภายใน หมายถึง พระพุทธเจ้าภายในตัวของเรา !!!



ที่ใช้คำนี้นำมาประดิษฐานเป็นชื่อของวัด เป็นชื่อของมูลนิธิ เพราะคำว่า “ธรรมกาย” แม้มีอยู่ในตัว คนรู้ได้ยาก แล้วก็เกิดขึ้นได้ยากในโลก ก็อยากจะคงคำนี้เอาไว้



ป้าย “วัดพระธรรมกาย” หลวงพ่อจึงให้ตอกเสาเข็มลึกลงไป ๒๑ เมตร ความจริงแล้วป้ายไม่ได้หนักอะไร แต่วัตถุประสงค์เพื่อให้คำนี้อยู่นาน ๆ

 เผื่อโบสถ์ วิหาร ศาลาการเปรียญพังไปแล้ว แต่ป้ายยังอยู่ !

 ใครผ่านไปผ่านมา เห็นป้าย “วัดพระธรรมกาย” จะได้เฉลียวใจว่า คำนี้มีความสำคัญอย่างไร จะได้เกิดการศึกษาเรียนรู้ที่มาที่ไปว่าเป็นอย่างไร ?

คุณครูไม่ใหญ่
25 มีนาคม พ.ศ. 2547

วันจันทร์ที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2559

เ ห นื่ อ ย ไ ห ม ? ?

เ ห นื่ อ ย ไ ห ม ? ? 

หลวงพ่อ…
จะไม่ถามลูกทุกคนว่า…เหนื่อยไหม ??
เพราะถามไป…ก็รู้ว่าได้คำตอบอย่างไร
เอาเป็นว่า…การทำงาน  คือ  การพักผ่อน..


เรามีเวลาอยู่ในโลกนี้ไม่นาน
ไม่ควรปล่อยเวลาให้ผ่านไปฟรีๆ แก่ไปฟรีๆ
แต่ให้ทุ่มเทชีวิตจิตใจสร้างบารมีให้เต็มที่
ให้ทุกวินาทีผ่านไปพร้อมกับบุญบารมีที่เพิ่มขึ้น 
 (คุณครูไม่ใหญ่)
๑๑  สิงหาคม  พ.ศ.  ๒๕๔๑

 > > > ทำ วั น นี้ ใ ห้ ดี . . 

ใช้วันเวลาแห่งชีวิตให้เป็นประโยชน์
วันนี้เป็นวันของเรา
แต่วันพรุ่งนี้ยังไม่แน่

เพราะฉะนั้น…ทำสิ่งที่ดีที่สุดในวันนี้
ให้เป็นพระ   เป็นเณร
เป็นอุบาสก  อุบาสิกาที่สมบูรณ์
โดยคิดว่า…หากวันนี้เป็นวันสุดท้ายของชีวิต
เราจะเตรียมตัวเตรียมใจอย่างไร
ที่จะไปสู่ปรโลก
คิดอย่างนี้แล้วจะทำให้เราไม่ประมาท
และจะมีกำลังใจในการสร้างความดี  

(คุณครูไม่ใหญ่)
๑๔  ตุลาคม  พ.ศ.  ๒๕๔๐
Copyright © 2015 @วัดเอย>>>วัดพระธรรมกาย
| Distributed By Gooyaabi Templates